Rouw en afscheid
Het zijn thema’s waar we ons hele leven doorlopend mee te maken krijgen. Klein of groot verdriet, alle mensen krijgen in het leven genoeg op hun bordje om te rouwen over wat ‘verloren’ is gegaan.
Omdat we rouw doorgaans verbinden aan de dood, voelt het soms alsof rouwen alleen is toegestaan als er iemand overleden is. Maar je mag ook rouwen om het verlies van een persoon als vriend/partner, het verlies van je integriteit, het verlies van je veiligheid, je autonomie of je toekomstdroom.
Leven en afscheid nemen, verbinden en loslaten zijn inherent aan het leven. Vaak gebeurt het al in onze jeugd wanneer een huisdier doodgaat of een vriendje sterft als gevolg van een ongeluk of ziekte. Mogelijk heb je al op jeugdige leeftijd een familielid moeten missen. Ook rouwen we als aan hoopvolle verwachtingen opeens een einde komt. Denk aan liefdesverdriet, de verhuizing van een dierbare, het krijgen van een miskraam, het verlies van een belangrijke baan of de partner die met dementie langzaam een vreemde voor je wordt. Misschien is je in je jonge jaren verteld dat je flink moet zijn en dat je moet stoppen met huilen. Goed bedoeld misschien, maar op die manier krijg je dus niet alle ruimte om aan je verdriet toe te komen. Dan verhardt ook een stukje van jouw gevoel. Rouw doet ertoe! Rouw in al zijn verschijningsvormen kan in regressie de nodige aandacht krijgen.
Rouwverwerking bij onverwachts overlijden
Als iemand in de bloei van zijn leven plotseling uit jouw leven verdwijnt, is dat bijna niet te verdragen. Je blijft worstelen met allerlei gevoelens en het grote gemis. Het is loodzwaar om het verlies een plekje te geven, en er lijkt maar geen einde aan te komen. Je was er totaal niet op voorbereid en je had nog zoveel willen zeggen, vertellen, vragen en misschien samen willen doen. En je beseft dat zo’n moment nooit meer komt.
Een enkele regressiesessie kan al enorm helpen bij rouw en verlies in al zijn verschijningsvormen. Als gids kan ik je bijvoorbeeld helpen om op een waardige, mooie manier afscheid te nemen van een dierbare die er niet meer is, ook als het verlies heel ver terug ligt. Op zielsniveau krijg je alle ruimte om het afscheid iets van de glans te geven zoals je dat ’t liefst had willen doen. Dit contact brengt je heel dichtbij de overledene. Het voelt bijna als een echte ontmoeting: een wonderlijke, maar helende gewaarwording. En iedereen kan het! Je mag in de sessie huilen, vragen stellen, al je opgekropte frustratie uiten en zeggen wat nog gezegd had moeten worden. Ook krijg je alle ruimte om mooie momenten te herbeleven en te koesteren.
Als therapeut geldt dit voor alle aspecten die met het sterven, het overgaan en het onvoorstelbare verdriet te maken hebben. Vertroebelende medicatie laat ik zo nodig afvloeien, zodat ook dit bij de ziel weer helderheid geeft.
Wat gebeurt er tijdens het sterven?
De ziel verlaat het lichaam en komt terecht in een sfeer die direct helder is. Maar dat is niet altijd een vanzelfsprekendheid. Idealiter zou elke ziel naar ‘het licht’ moeten gaan voor de verdere zielsontwikkeling, zodat de ziel weer kan incarneren.
Er zijn minimaal vier mogelijke scenario’s waarom de ziel niet naar ‘het licht’ gaat, en wat een ‘goed’ afscheid in de weg staat.
1. De ziel is zich niet onbewust van het sterven omdat het té plotseling ging. De ziel bevindt zich hierdoor in een soort schemertoestand en weet niet goed waar hij is. Hij blijft in jouw buurt ‘rondhangen’.
2. De ziel weet wel dat hij gestorven is, maar hij wil nog bij jou in de buurt blijven omdat het werk nog niet klaar is. Of omdat hij denkt jou te moeten beschermen of meent jouw pijn te kunnen verlichten.
3. De ziel weet dat hij gestorven is, maar kan niet loslaten omdat juist jij degene bent die de overledene in de buurt houdt. Misschien omdat jouw verdriet te overweldigend is en de ziel met jou meelijdt. Dat zou heel goed kunnen. Meestal duurt zo’n periode niet zo lang.
4. Medicatie kan een rol spelen in de toestand waarin een ziel het lichaam verlaat. Dit kan veroorzaken dat de overledene met een mistig/vaag bewustzijn niet beseft dat hij/zij gestorven is, waardoor de ziel ook nog blijft ‘rondhangen’.
Soms zijn er extra sessies nodig, totdat de overledene naar het licht kan gaan, jij eraan toe bent om de overledene los te laten en alles gezegd is wat nog gezegd moest worden: over en weer.
Als therapeut geef ik aandacht aan alle aspecten die met het sterven, het overgaan en het onvoorstelbare verdriet te maken hebben. Vertroebelende medicatie laten we zo nodig wegvloeien, zodat ook dit weer helderheid geeft.
Speciale rouwceremonie voor één tot max. drie personen:
Ik organiseer ook speciale rouwceremonies om een (gezamenlijke) overledene te gedenken. Wil je hiervoor een afspraak maken, neem dan een voor jou/jullie aansprekende foto van de overledene mee. We beginnen met een inleidend kennismakingsgesprek, gevolgd door een kortdurende (stoel)regressie en een ceremonie met kaarsen en rozen (zorg ik voor).
